Ronald Koeman maakt gehakt van Barca-voorzitter Laporta
Toen Joan Laporta bij Barcelona werd aangesteld als nieuwe voorzitter wist Ronald Koeman dat zijn baan bij de club een aflopende zaak was. In gesprek met het Algemeen Dagblad doet hij een boekje open over de relatie die hij met hem had.
Waar Koeman bijna letterlijk moest strijden om spelers als Sergiño Dest (Ajax) en Memphis Depay (Olympique Lyon) naar de club te halen, kreeg Xavi onder andere Ferran Torres, een aankoop van 55 miljoen euro, werd Arsenal-ster Pierre-Emerick Aubameyang gehuurd én haalde de club Adama Traoré terug naar het Camp Nou-stadion. “Dat zou ik ook wel gewild hebben”, stelt Koeman. “Maar ik ben blij voor de club, dat het nu beter gaat, en voor de spelers. Het is mooi om Frenkie weer ouderwets goed te zien voetballen, hij heeft zóveel kwaliteit.”
Koeman heeft alleen spijt dat hij niet meer voor zichzelf heeft gekozen in plaats van de continuïteit van de club in oog te houden. Of hij nog iets anders zou doen? “Nee, ik denk nog steeds dat ik heb gedaan wat ik moest doen. Kijk, ik was gewoon niet de trainer van Laporta, klaar. Vanaf het allereerste moment dat ik hem ontmoette, nadat hij de verkiezingen had gewonnen, had ik dat gevoel al. Er was geen klik. Die nodige steun van bovenaf ontbrak.”
Dat leidde eind oktober dus tot een ontslag. Na afloop van de thuisnederlaag tegen Real Madrid werd de auto van de trainer, waar hij samen met zijn vrouw Bartina en een cameraploeg van Videoland inzat, belaagd door jonge supporters. Koeman: “Zoiets had ik nog nooit meegemaakt, ik had het ook helemaal niet bij Barcelona verwacht.”
Voor Koeman was het echter geen optie om zelf de handdoek in de ring te gooien. Dat had echter niets met zijn doorlopende contract te maken. “Nee. Het is mij nooit om het geld te doen geweest. Ik wilde per se als trainer slagen bij Barcelona, daar alles aan doen. De vorige voorzitter, Bartomeu, bood me een contract van één seizoen aan, omdat er het jaar erop een nieuwe president zou worden gekozen.”
Dat vond Koeman geen goed idee. “Dat weigerde ik, ik ging niet Oranje verlaten voor zo’n onzekere, korte verbintenis, dus werden het twee jaar. Maar Laporta wilde er toch vanaf, omdat ik niet door hem was aangesteld. En dat terwijl hij me wel duizend keer heeft gezegd dat Xavi ook niet zijn trainer zou worden, omdat die de ervaring miste. Maar hij had een schild nodig, iemand om zich achter te verschuilen.”